TESTIMONIO 4- “Herri txiki bateko, famili baten jaio nintzen …”

Herri tiki bateko, kristau famili baten jaio nintzen 1950.en urtean.

Sei urte nituela monagillo nintzen eta eta koruan abesten nuen.

Adin horretan gaisorik jauzi nintzen eta azken untzioa omon euztien, hortik lau ille ondoren barriro ibiltzen hazi nintzen

Bederatsi urtegaz nire gurazoak Bilbora biali euztien ikastetxe religioso batera batxilergoa egitera.

Asko kostaten jatan erdera uletzea eta ez neukan nork lagundu,ez nintzen guztora eta Salesianoetara joan nintzen Lanbide ikasketak egitera, baita egunero mesa eta arratsaldeetan otoitza

Sei urte geroago ikesketak gaindituta lan billa hazi nintzan,naiko beteta nengoen eleiskizunakas, ala ere domekaro mesatara joaten nintzen.

Hogeitahiru urtegaz eskondu nintzan eta alaba bi daukaguz. Bizitza garai hortan gogorra zan eta nire behar izenak eta geldi ego eziñak kontuan hartuta munduko arazoetan buru belarri zartu nintzen bereala eleizatik urruntzen eta lan eta lan egiten

Egun baten nire bizitza kolokan zegoenean, konbidatu euztien “Encuentros Matrimoniales” ko aste azken baten parte hartxeko. Hor ikusi nuen Jesus zela’nire siñismenaren oñarria bera zela niretzat atzedena ta maitatzea nire erabakia zela, eta zoriontzu isateko modua, eta gure aitaren parkatu gure zorrak geuk bere gure zordunei parkatzen deutzegun ezkero barriro asteko bidea

Hordutik aurrera barriro eleizara joaten azi nintzen.

Herriko apaizak egun batenkonbidatu euztan katekesia umeeri emateko eta hortik aurrera nire laguntza ezkeni nion urteetan.

Abade eza etorri zanean ospakizunak egiteko gai banintza galdetu eutan, zalantza asko ondorenmbai ezan nuen ezinezkoa zan ezetz ezatea laguntzeko bada.

Ez dakit asko edo gutxi,ondo edo txarto egiten badot, baiña ahalegintzen naz maitazunez eginbeharra egiten